Overgevoelig





















Herinneringen bijgekleurd door verdriet, tijd en weemoed.
Het zingen bij familiefeesten, liefst voor jou de tweede stem.
De ijstaart snijden als een meester tot op de millimeter.
Zoals we je kenden, bang dat iets verkeerd zou gaan.

Het niet ten volle kunnen genieten.

Ik heb nog ergens een foto waar je geëmotioneerd op staat.
Een afscheid, familie terug naar Amerika. Of een gedachte
over thuis voor de buis bij een film, waar je tranen verbijt.

Overgevoelig, het niet kunnen laten gaan.

Of opgewonden, tot in de slagen van je hart gebonden
aan het succes van je kinderen. De vreugde die je beleefde
omdat zij het 'zo goed' deden. De vrede in de voldoening
van muziek, een totaal andere wereld waarin jij pas leefde.

Hoe goed ik op je gelijk, in de spiegel misschien niet
of toch een beetje. In mijn hart en in mijn gedachten,
vader, iedere dag des te meer.



© Rudi J.P. Lejaeghere

Reacties

Populaire posts van deze blog

Chateau Rouge: Deel 12