Singulariteit













Zo dicht
nog dichter
tussen ruimte, tussen tijd
gevangen in een punt
te heet om te bevatten

ontsnapt het begin
met trommels en trompetten

een singuliere vreemdheid
de chaos, het uitdijen
van sterrenstof
het beklijven
tot bol, in banen geleid
in bliksem en vuur
gelouterd
                                                                                              
adem na adem ingeblazen
in spiralen gekromd
tot kiem van leven
omgevormd.


© Rudi J.P. Lejaeghere

Reacties

Populaire posts van deze blog

Chateau Rouge: Deel 12