Een glaasje poëzie
















Ik proef een gedicht als m'n glaasje wijn.
het kasteel titelt op het etiket,
belooft nooit dat er tannine in zit,
maar kan toch reeds een stil vermoeden zijn.

Het openen van het eerste kwatrijn,
maakt de belofte waar in het boeket
en presenteert het glas in rood of wit.
Of gist er in het staartje wat azijn ?

Er moet een afdronk zijn en liefst heel fijn,
donker vol mysterie of jong met pit,
terzinen met een les of soms met gein.

Een paar glaasjes per dag, dat houdt me fit,
of eentje meer dat mag, maar dan een klein,
dat niet kleven blijft tussen m'n gebit.



© Rudi J.P. Lejaeghere

Reacties

  1. Veel mooier in het flaams! Ik voel me dronk door uw prachtige worden, echt talent. Het a,b,c,a en kort Terza Rima riimschema, geeft me het gevoel en passie waarmee uw schrijft. Hartelijk bedankt en proost!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Chateau Rouge: Deel 12