Posts

Posts uit januari, 2016 tonen

Requiem: Hoofdstuk 39 (2e deel)

Afbeelding
……..             ‘Ji, ben jij het?’  Ji Lang herkende de stem van zijn vriend, Saburo Shimazu, de dokter die Jack Sterlington had opgevangen. Saburo had beloofd Li op de hoogte te houden over de gang van zaken rond hun vreemde patiënt Jack Sterlington die ze bij hem in een erbarmelijke staat hadden binnengebracht. Ji knikte naar Eagle Eye die bij hem was en die nam de tweede mobiel op die op dezelfde frequentie werkte zodanig dat hij kon meeluisteren.             ‘Ji, ik heb een boodschap van Jack Sterlington. Voor deze sta je levenslang bij mij in het krijt, man. Ik heb via het ziekenhuis een verzoek gekregen dat die man om mij vroeg. Hij had blijkbaar daar ter plaatse info gekregen dat ik hem via de ambulancedienst had laten opnemen. Op dat ogenblik absoluut nog geen probleem. Maar toen ik in het ziekenhuis kwam, zat ik direct in de penarie. Ik werd ontvangen door een delegatie  van de Veiligheidsdienst die mij op de lippen zat en vroeg hoe onze

Requiem: Hoofdstuk 39 (1e deel)

Afbeelding
39             Hij ontwaakte in een donkere ruimte. Er bestaan vele soorten duisternis. De ene perceptie van donker is zo verschillend van de andere. Soms verduisteren we een ruimte, maar zien we nog net genoeg om alles in een waas te onderscheiden wat zich rond ons bevindt. Je kan het op een bepaalde manier donker maken in een ruimte dat je enkel de grote obstakels of voorwerpen nog kan onderscheiden. Om het echter ondoordringbaar zwart te maken, moet je er wel iets speciaals voor doen. Alle kleine gaatjes of gleufjes waar het licht kan doorsijpelen opzoeken en toestoppen. De stoffen die je gebruikt als gordijn voor een venster moeten meer dan dubbeldik zijn want ogen passen zich na een tijd aan en kunnen toch enkel contouren onderscheiden. Stephen ontwaakte in een kamer waar het kleinste spoor van licht ontbrak. Er zat weliswaar geen raam in die ruimte maar dat wist hij niet want het was zo donker dat hij niets, maar dan ook niets zag.             Zijn ho

Turnabout

Afbeelding
The leaves are written off the branches, The sickly venom exorcised is out of me, Clotted in resin, the festering wounds now closed, The cloud in front of the sun has driven away. Where I was lost then and there in length and width, Has a shape or a form now, a substantial deepness, I’m not anymore projected in the dark of the shadows, Now I’m more or less free, floating by in the air. I’ve covered the cobblestones behind me in red, I’ve dragged myself here in sweat and a bucket of tears, Now I’m standing up, on my legs I can see a lot further, Suddenly my life has projected a new horizon to me.   In the turnabout is the word, the resurrection of the sentence; The nothingness is only an empty place that I can fill, I hear the rustle again of the reed, the river, the roaring, The water is flowing on a happy song inside of me.   © Rudi J.P. Lejaeghere 14/01/2016

Ommekeer

Afbeelding
De bladeren zijn van de takken geschreven, het ziekelijke gif in mij is uitgevloeid, in hars gestold, de etterende wonden gedicht de wolken voor de zon zijn weggedreven. Waar ik in lengte en breedte was verdwaald, heeft nu vorm, inhoudelijke diepte gekregen, ik ben niet meer in schaduwen geprojecteerd, zweef min of meer vrij in menselijke sferen. Ik heb de weg achter mij met rood bedekt, met zweet en tranen mij tot hier gesleept, nu sta ik recht, op mijn benen zie ik verder, plots heeft mijn leven een einder gekregen. In de ommekeer is het woord, de zin herboren, het niets is enkel een plaats om op te vullen, ik hoor het ruisen van het riet, de rivier, het brullen, het water stroomt op een lied in mij vanbinnen. © Rudi J.P. Lejaeghere 14/01/2016

Requiem: Hoofdstuk 38 (2e deel)

Afbeelding
..........             Het was een goed plan, maar het moeilijkste deel van gans de operatie zou zijn om veilig en wel bij de CCD te geraken en al trainden Joeri en Nikolaj hier al een tijdje op, onvoorziene omstandigheden waren nooit uitgesloten. Lucy zat vooral met de vraag: ‘En wat daarna!’ Het zou waarschijnlijk een hele tijd duren vooraleer de mensen die verantwoordelijk waren voor de verspreiding van de chips een nieuw systeem op poten hadden gezet. Maar uiteindelijk zou men het weer proberen. De mens was een gewoontedier en verviel altijd weer zowel in zijn goede als slechte gewoontes.             Gekko had haar verzekerd dat daar ook aan gewerkt werd. Een diplomaat uit hun eigen land was op dit ogenblik al zijn bronnen aan het aanwenden om de naam van de hoofdschuldigen te vinden en voor het gerecht te brengen. Hij vertelde er wel niet bij dat de oplossing van dit probleem waarvoor Stephen March zou proberen te zorgen nog lang niet zeker was

Mijn e-book: nu goedkoper dan vorig jaar!

Afbeelding
A Glass of Poetry, een verzameling van mijn gedichten vertaald in het Engels, te koop op: https://www.lulu.com/shop/search.ep?keyWords=Rudi+Lejaeghere&type= nu 8,99 $ in plaats van 9,99 $ of druk op logo hieronder: Koop nu aan deze voordelige prijs. A Glass of Poetry, a collection of my English poems, now available at: https://www.lulu.com/shop/search.ep?keyWords=Rudi+Lejaeghere&type= or push on logo here below now 8,99 $ instead of 9,99 $ Buy now at this really cheap price.