Dichter bij huis - Poet at home

34             Stephen schrok net zoals ik van de bons op de deur. Wie kon dat zijn, ik verwachtte niemand? Vandaag zou ons groepje nog bij Gekko te samen komen, maar Ji en Eagle Eye hadden afgesproken om ons samen daar te ontmoeten. Ik keek naar het beeldscherm van mijn nieuwe beveiligingssysteem. Stephen kwam naast me staan en we zagen beiden dat een onbekende man voor mijn deur stond. Een westerling. Op de vraag of Stephen hem kende, schudde die ontkennend zijn hoofd. Toen zag ik pas dat de man zijn hand tegen zijn zijde hield. Hij was gewond! Voor zijn ogen lag een soort waas en hij stond te wankelen op zijn voeten, moest zelf steun zoeken aan de muur. Dat was echter nog geen reden om hem binnen te laten. Integendeel, het kon een junkie zijn of iemand die dronken was.             ‘Wie ben je, maak je bekend?’ Ik zou toch eerst moeten weten wat hij ...

51. Clear!             The General had instantly grabbed his mobile out of his pocket after the fatal shot, shouting some orders in the device. That man couldn’t escape with the tapes or everything would be in vain. But his second order was for one of his soldiers. ‘Get the men of the ambulance that’s waiting up here as fast as possible.’             Katarina, meanwhile, had gotten on her knees on the side of Jean-Pierre. Without worrying about the blood, she listened with her head on the chest of her friend. ‘He’s alive, but his heartbeat is weak and irregular. Please, do something.’ The tears were running along her face. In her eyes, you saw the panic, but also the love for the man who had saved her life. The gangster had wanted to gun her down and Jean-Pierre had thrown himself before the bullet. ‘ L’histoire se répète’ , history is repeat...

……..             Het was zo natuurlijk gegaan dat we er beiden achteraf toch verbaasd over waren dat we het zo vanzelfsprekend vonden. Na de rustgevende theeceremonie waren we naar mijn appartement gereden. Bij het binnengaan had mijn hand even langs dat van Stephen gestreken en we schrokken van het schokje statische elektriciteit dat tussen ons oversprong. ‘Hé, voelde je dat,’ zei Stephen, ‘er springen vonken tussen ons over.’ Op dat moment keken we in elkaars ogen en hoorde ik mijn hart bonzen in mijn keel. Ik voelde Stephens hand, nu zonder elektrische schok, zich onder mijn kin leggen. Hij duwde met zijn wijsvinger licht mijn hoofd omhoog zodat ik recht in zijn bruine ogen keek. Ik was zo dicht bij hem en rook een aftershave gemengd met de geur van de thee in zijn adem die ik hem had eerder had voorgezet. Ik keek hem aan en smolt weg in zijn ogen, hoorde niets meer of het was mijn hart en o...

A Glass of Poetry You now can buy a collection of my poems in English in e-book format. I hope you like the cover and here's the link to follow, if you want to have 30 of my best English poems in your e-book library. For the democratic price of 9,99 $ it can be yours today. Just copy/paste the link below in your browser to find my e-book https://www.lulu.com/shop/search.ep?keyWords=Rudi+Lejaeghere&type= or push on logo here below Now that you have found the place to buy this book, in a few minutes this e-book can be yours. Thanks for your interest in my writings. Enjoy the reading Rudi J.P. Lejaeghere

50. Lethal force             The bedroom door leading to the bathroom was blown out of her hinges and at the same time the window of the bathroom shattered into fragments. The object that was thrown inside immediately started to smoke extremely hard.             Katarina had the presence of mind to throw herself on the ground. Not a second too early because the leader of the scoundrels had drawn his gun and was shooting blindly around him. Fortunately, they hadn’t put Jean-Pierre in the bath yet, so the gangster who had him dropped him on the ground when his boss started to shoot.             One of the bullets hit the man who had held Jean-Pierre in his throat and he sank to his knees while the blood poured out of his mouth and the wound. He dropped on his side on the ground while he t...