Dichter bij huis - Poet at home

14             Markus Moore sat again before his screen. A place where he had spent many hours during the last months. Fortunately for him, the team that followed the man existed out of four persons and they took over every six hours. In this way, they could follow him day and night and eventually redirect if necessary. For the sake of simplicity and also for the safety of the project they had given him the Codename ‘Michael’. Outside the team, there weren’t a lot of people who were aware of their practices in the building at the United Nations Plaza, New York.             The Trump World Tower that was situated there had been torn down after the Big War because of the heavy damage and they had built an even higher and still more prestigious skyscraper on the same spot. The Trump World Tower was 262.44 m high and counted officially 72 floors – notwithstanding the fact that the elevator panels, strangely enough, went to number 90 – and at the beginning of the 2

……..             In de naoorlogse periode hadden de Verenigde Staten van Amerika dat een deel werd van de Oude Wereld minder schade dan hun tegenstanders in het Oosten en als gevolg daarvan hadden ze hun vernielde gebouwen vlugger kunnen herstellen of terug opbouwen. Het strijdtoneel in de Grote Oorlog had zich vooral in een deel van de Oostbloklanden en China afgespeeld. Wat niet wil zeggen dat landen in Noord-Amerika en Zuid-Amerika er zonder kleerscheuren vanaf waren gekomen. Er waren enkele kamikazeopdrachten geweest van de Chinese Luchtmacht die op verschillende plaatsen in Midden-Amerika met name Mexico, Guatemala, Honduras en Nicaragua in grote verliezen werden vertaald. Er was ook een aanval geweest tegen de steden van de Westkust Los Angeles, San Francisco en San Diego. In deze regio met de San Andreasbreuk en ten gevolge van de platentektoniek resulteerde dit in een aantal aardbevingen, waarbij honderdduizenden mensen het lieven lieten.   

46.             Zijn hoofd bonsde. Hij wist niet of het van de verdoving kwam of dat het een gevolg was van het feit dat hij zijn hoofd tegen de muur had gestoten wanneer de gangsters hun weg naar binnen zochten. Hij kon zijn zicht moeilijk scherp stellen en de geluiden die hij hoorde klonken vervormd in zijn oren. Verward sloot hij terug even de ogen en wanneer hij die weer opende ondervond hij dat het nu wat beter was, al bleef er iemand met een hamer in zijn hoofd bonzen.             Hij wilde bewegen, maar dit ging niet. Zijn voeten waren samengebonden en zijn handen achter zijn rug hadden dezelfde onderhandeling gekregen. De prop die in zijn mond was geduwd, smaakte vreemd. Hij probeerde te vermijden om te kokhalzen. Hij wist als hij nu zou overgeven, dat hij in zijn eigen braaksel zou kunnen stikken. Hij lag op zijn zij op de grond naast het bed. Met veel moeite kon hij door wat te schuiven rechtop zitten tegen de muur. Toen zag hij Katarina

20. Champagne and syringe             Katarina had tried to contact the General, but he hadn’t answered her call. She hoped he was busy taking measures to get her mother free. He knew his way in that world and would certainly know a good lawyer. Her mother was tough. She wouldn’t talk about their organization. She firmly believed that. But were there still more arrests than she knew off and if there really was a mole in their midst, should the police not look after herself or the other members of the Board of Trustees? She had to try to reach Frau Bertha Hofmeister, Thérèse Dupont or Monsieur Charles. Maybe they knew something more.             Unfortunately, all her efforts were in vain. She began to think they were arrested too. Were they really safe here? Tomorrow morning she would try it again, maybe with more luck.             Meanwhile, Jean-Pierre had settled down in the second new residence in a few days. The room was spacious and luxurio

10             Marcel Thibodaux arched his back. In the light of the full moon and protected from civilization by a forest of trees, he felt the power of the transformation. It wasn’t without pain, far from. He felt in the deepest of his being that his bone structure was busy changing. His hands and feet flowed out and became smaller, his muscles were adapting while he moaned and his body tried to handle the ripping extension. He felt his senses sharpen. He smelled the surroundings as if it was a steaming stew just served. He heard the squirrels ran away in the oak on his left side, he saw an owl floating through the air and seizing a mouse with him that peeped and screeched in mortal fear. Unaware he grabbed with his claws in the earth.             When the change had ended, he carefully put his snout in the air. He could smell his kind. The trail was strong and exciting, it had something sexual, something that aroused him. He got an irresistible urge when he pointed hi

10             Marcel Thibodaux kromde zijn rug. In het licht van de volle maan en afgeschermd van de bewoonde wereld door een bos bomen, voelde hij de kracht van de transformatie. Pijnloos was het niet, allesbehalve. Hij voelde tot in het diepste van zijn wezen dat zijn bottenstructuur veranderde. Zijn handen en voeten vloeiden uit en werden smaller, zijn spieren pasten zich aan, terwijl hij kreunde en zijn lichaam probeerde de scheurende uitrekking te verwerken. Hij voelde zijn zintuigen aanscherpen. Hij rook zijn omgeving alsof het een dampende stoofschotel was die pas was opgediend. Hij hoorde de eekhoorn vluchten in de eik rechts van hem, hij zag de uil over de open plek zweven en een muis mee klauwen, die piepte en krijste in doodsangst. Onbewust klauwde hij met voorpoten in de grond.             Toen de verandering volledig was, stak hij voorzichtig zijn snuit in de lucht. Hij kon zijn soortgenoten ruiken. Het spoor was sterk en opwindend, het had iets seksueels, ie