Requiem: Hoofdstuk 49 (2e deel)
.... De autobot waarin ze zaten was geen gewone doordeweekse autobot die men gebruikte om naar het werk te gaan of om te gaan shoppen in het weekend. Het was een kunstwerkje van Edmond Foster. Van buitenaf zou je misschien als enige opmerking kunnen geven dat hij iets groter uitviel dan vele van de voertuigen die men heden ten dage tegenkwam. Hij had een perfecte verhouding lengte ten opzichte van zijn gewicht en stroomlijn, waardoor hij al heel wat sneller bewoog dan het gewone vervoermiddel. Onder de motorkap had onze fysicus ook wat kleine veranderingen aangebracht die het vermogen van zijn vervoermiddel verdubbelde. Het was zijn enige hobby. Het pimpen van auto’s en opdrijven van hun mogelijkheden. Hij had binnenin de cabine allerlei snufjes ingebouwd. Van stereo-installatie tot een bar met koeling voor de champagne. Zelfs een systeem die alle camera’s en radars kon opsporen en probeerde te ontwijken. Edmond Fos...