Singulariteit
Zo dicht
nog dichter
tussen
ruimte, tussen tijd
gevangen in
een punt
te heet om
te bevatten
ontsnapt
het begin
met
trommels en trompetten
een singuliere
vreemdheid
de chaos, het
uitdijen
van
sterrenstof
het
beklijven
tot bol, in
banen geleid
in bliksem
en vuur
gelouterd
adem na
adem ingeblazen
in spiralen
gekromd
tot kiem
van leven
omgevormd.
© Rudi J.P.
Lejaeghere
Reacties
Een reactie posten