Aan de straatstenen
Als ik naar mensen kijk
dan zie ik
amper
die
poepchique madam
met haar
stola en stilettohakken
peperdure
kleren
of haar
meneer met zijn sigaar
en een
dikke portemonnee
hun slee
navenant
het is de haveloze man
die
strompelt, valt
zijn knieën
bloedens toe
verwond en
mompelt
aan de
straatstenen
woorden
half nog in zijn mond
die mijn
aandacht vangt
ergens
spelen kinderen zie ik
in kleur op
het journaal
tussen puin
en oorlogsmateriaal
legeradmiraal
of krijgertje
zoals dat
heet
gelieve tussen
de lijnen
van het hek
te blijven
omwille van
je God
je huid of
land
geef me je
hand
en ik neem
je arm
met niets
tevreden
zo’n
overschot
het is
geweten
en toch
komt men
iedere dag tekort.
© Rudi J.P.
Lejaeghere
Reacties
Een reactie posten