Dance macabre

Schrikdraad en woordenkluwens

pinnen mijn spiegelingen vast

tussen de droom en werkelijkheid,

men heeft de grenzen afgekant,

in de zwarte aarde met de botte zijde

heeft de spade wormen door gekapt,

ik zie de stukken als dementerende vingers

rondkruipen en tasten op zoek

naar de vastheid van de afgrond

naast mijn wankele kaartenhuisjes,

het bloed uit mijn geopende aderen

schiet als een rode vuurpijl door mijn pen

en knalt rozen en doornen uit mijn hoofd,

ik weet de morgen nog achter de einder,

zal ik de zon nog zien rijzen

voor ik uitgebloed ben?

© Rudi J.P. Lejaeghere

23/11/2015